سجاده
سر سجاده عشق می نشینم چه رها
شکر می گویم ی ذکر با خدایم به ثناء
مست مستم بنما، ز شراب ی می ناب
تا که مدهوشی من لحظه یصلت یار
کاش آن ریز رسد، رخ یار دیده شود
بی وجاب از رخ یار، باغی از گل بشود
یار دیرینه بیا، تاب من رفته ز دست
تا بگویم به خدا، عاشقم هوش برفت
دین ی دنیان منی، راز پنهان منی
تو شفاء بر دل من، چونکه لیلان منی